Ik herinnerde me dat we achter de Dom zaten. Een terras in Keulen, grenzend aan een groot kruispunt. We bestelden opnieuw bier en ik zat gelukkig te zijn. Mijn geluk overschreeuwde zijn geklets. Dat we het zo ontzettend fijn hadden samen, schreeuwde het. Zo leuk! Zo vanzelfsprekend, vanzelf. En toen luisterde ik weer. Laat achterwege te wensen dat het blijft.
Recente reacties
Geestlift op ON AVERAGE (by jarn-hug-o… timdekimTim van de K… op JARN-HUG-O STRIKES AGAIN FOR R… meg op JONATHAN ANDREW BUNKERT. rausmagazine op KRISTIAN TEHRT… Hugo op Raus # 23 vliegt er uit.
Rausmagazine's Blog 